Nieuws
Open lessen
De Koorschool organiseert weer open lessen in alle koorklassen voor kinderen die het leuk vinden om te zingen.
Zing een keertje mee en vind je het leuk? Schrijf je dan gelijk in voor het volgende seizoen. Kijk op de betreffende pagina voor meer informatie over de koorklassen.
De open lessen zijn op:
Maandag 5 juni
* Primeklas, 15:45 -16:30 uur, voor kinderen van 4 en 5 jaar
* Kwintklas, 17:00-18:00 uur, voor kinderen van 8 t/m 12 jaar
Dinsdag 6 juni:
* Secundeklas, van 16:00 -16:45 uur, voor kinderen van 6 jaar
* Tertsklas, van 17:00-18:00 uur, voor kinderen van 7 jaar
Een inspirerende kennismaking met levende componisten
Verslag Workshop Hedendaagse koormuziek o.l.v. David Hurley, 11 februari 2023
door: Ineke Temming
Op zaterdag 11 februari 2023 woei er een frisse wind door de Oud-Katholieke schuilkerk aan het Bagijnhof in Delft. Geen barokmuziek, geen klanken uit de klassieke of romantische periode, maar vijf recente koorwerken galmden door de gewelven. Vooraf ontvingen de deelnemers een videoboodschap van de componisten met een toelichting op hun composities. De nieuwe muziek had een magische uitwerking, zowel op de zangers als op workshopleider David Hurley. Hoewel het koud was in de kerk, leek het alsof de lente al in de lucht hing. De sfeer was vrolijk.
Om de kou uit onze stramme ledematen te verdrijven, liet David ons een hilarische warming-up-oefening doen. Hij geeft in Engeland ook les aan jonge koorzangertjes en dit is een favoriet. Er kwam een heleboel geschud van handen en voeten bij kijken en als finale klonk de yell ‘rubber duck!’
De stemming zat er hierna goed in.
Simpel en transparant
We begonnen met Indelible, miraculous van Judith Weir (geb. 1954). In haar toelichting noemt zij de compositie een ‘eenvoudig’ werk. Maar een lied dat simpel klinkt is niet per se gemakkelijk uit te voeren, zo bleek. Indelible, miraculous is een toonzetting van een ontroerend gedicht van de Engelse dichteres Julia Darling, die jong overleed. De boodschap is dat wij allen onuitwisbare sporen nalaten, we zijn allemaal belangrijk. Het ‘we all matter’ echoot in het laatste (ritmisch lastige) deel door alle partijen. Weir koos deze tekst middenin de coronatijd, waarin velen dierbaren verloren.
De melodie klinkt in eerste instantie ‘vreemd’, tonaal zwevend. In de harmonie zitten veel dissonanten. Zelfs het slotakkoord, op het mantra-achtige ‘we are all HERE’, klinkt niet als een echte afsluiting. David spoorde ons aan goed op de aanwijzingen van de componist te letten. ‘Iedere notatie boven de notenbalk betekent allereerst: ‘opletten!’ Een transparant stuk als dit moet je volgens hem heel precies zingen. Ook ‘verticaal lezen’ is belangrijk, d.w.z. dat je rekening houdt met de andere partijen. Toen we het stadium van ‘nootjes zingen’ gepasseerd waren, kwam de betoverende sfeer aan de oppervlakte. ‘Een partituur is als een foto van een mooi landschap’, zei David. ‘Laat de luisteraars niet de foto zien, maar laat ze het levende landschap ervaren.’
Kolkende zee van klanken
Het tweede lied, A Gaelic Blessing van Cecilia McDowell (geb. 1951), was van heel andere aard. Het is gebaseerd op een ‘traditional folk charm’. McDowell wilde de muziek een extra Schots tintje geven, omdat het stuk een opdracht was van Edinburgh University. Ze deed dit o.a. door het veelvuldige gebruik van ‘Scottish snaps’. Dit zijn ritmische elementen waarbij een zestiende noot gevolgd wordt door een gepuncteerde achtste noot, een soort hikjes of snikjes in de melodie. Om deze ‘folky feel’ tot uiting te laten komen, moesten we zingen alsof we aan het improviseren waren.
A Gaelic Blessing is een rijke compositie waarin veel gebeurt. De stemmen imiteren elkaar voortdurend, als echo’s in de Schotse bergen, waardoor de tekst vaak niet synchroon loopt. De melodie wisselt af en toe van stemsoort en de ‘snap’ springt van de ene naar de andere stem. Alle partijen zingen soms ook lange begeleidende noten op ‘ah’ of ‘mmm’. De dissonanten zijn niet van de lucht. Het is soms één kolkende zee van klanken. Om de stijgende of dalende lange noten zuiver te houden, liet David ons aan het contragewicht van een lift denken: stijgt de lift, dan daalt het contragewicht en vice versa. Het resultaat was niet slecht, maar dit is echt een lied dat om veel repetities vraagt.
Wonderschoon miniatuurtje
Met het derde stuk, Under the Starlight, waren we terug in de kersttijd. Deze kleine christmas carol (30 maten) is een compositie van Oliver Tarney (geb. 1984), een collega van David Hurley op Winchester College. De tekst is van een andere collega, docente Engels Lucia Quinault (geb. 1969). In twee regels wordt de essentie van Christus beschreven: in armoede en uit pijn geboren, maar een bron van vreugde. Het wonderschone miniatuurtje dateert uit december 2020, toen er een einde kwam aan de eerste lockdown en kerstvieringen in de kerk weer mogelijk werden. Bij wijze van kerstcadeautje stelden de makers de carol gratis beschikbaar.
Van de vijf stukken was dit voor het oor het meest traditioneel. Misschien kwam het daardoor dat we juist dit lied uiteindelijk puntgaaf wisten uit te voeren. David vestigde vooral de aandacht op de interpunctie: bij een punt of komma haal je adem of las je een ‘glottal stop’ in, zodat er een kleine ruime ontstaat tussen de woorden. Toen we de carol aan het eind van de middag, op ons eigen verzoek, nog een keer zongen ging de gewenste ‘glottal stop’ tussen ‘on the straw’ en ‘a baby boy’ perfect. David danste bijna van vreugde: ‘Ze doen wat ik heb gezegd!’
Less is more
Toen was het de beurt aan de jongste componist, de Est Pärt Uusberg (geb. 1986). Hij schreef zijn Muusika al in 2008, toen hij nog maar 22 jaar oud was. Het is een van zijn eerste koorcomposities. In de toelichting bekent hij dat hij zich er een beetje voor schaamde, want hij vond het zelf te simpel. Des te meer verraste het hem dat juist dit werk internationale bekendheid verwierf. Waarschijnlijk een kwestie van ‘less is more’? Het heeft de structuur van een ‘gewoon’ liedje, met coupletten en een refrein. In de tekst, een prachtig gedicht van de Estse dichter Juhan Liv (1864-1913), wordt het ontstaan van muziek in de harten van mensen in verband gebracht met de ‘oorspronkelijke harmonie’ die nog steeds overal in verborgen zit. Zoals in verre melkwegstelsels, zonneschijn, een bloemetje, de zang van een moeder. ‘Of in tranen’, in het Ests: ‘või silmavees’. Op deze twee woorden wordt het simpele, maar o zo ontroerende refrein gezongen. De vrouwen zingen de melodie (met hartverscheurende dissonanten erin), de mannen zingen er lange noten onder. De muziek zwelt dramatisch aan en neemt weer af, als een muzikale huilbui. Toen de sopranen op Davids advies wat meer ‘cashmere’ hadden toegevoegd aan hun ‘tweed’, werd dit lied, wat mij betreft, het hoogtepunt van de middag. En daarin was ik niet alleen: ‘What a lovely, lovely piece!’
Meeslepend en opwindend
Tot slot zongen we een kerkelijk lied van Nederlandse bodem: het Magnificat van Hayo Boerema, componist en organist van de Rotterdamse St. Laurenskerk. Deze ‘lofzang van Maria’ maakt in de Rooms-Katholieke liturgische traditie deel uit van de vespers en in de Anglicaanse kerk van de Evensong. Een braaf stuk? Nee, het blaast je van je stoel! ‘Maria gaat helemaal los!’, riep iemand.
Het meeslepende en opwindende karakter ontleent het deels aan de kleurrijke melodie en harmonie, maar vooral aan de gewaagde, soms bijna jazzy, ritmische structuur. Er is een voortdurende wisseling van maatsoorten. ‘Denk niet dat je te volwassen bent om de telling boven de balk te schrijven’, drukte David ons op het hart. Het stuk begint in 2/2 maat en dat verleidde ons tot een houterig marstempo. Fout, we moesten de ‘flow’ erin houden. De triolen vereisten enige oefening, we hadden de neiging de tweede tel te lang aan te houden. Ritmisch het moeilijkste deel was de zin ‘he has scattered the proud in the imaginations of their hearts’, waar Boerema, heel ingenieus, aan ‘tekstuitbeelding’ heeft gedaan. De maatsoort gaat van 3/4 naar 12/16 (wat tot een enorme accelleratie leidt) en het ritme wordt syncopisch. Je ziet de hoogmoedigen als het ware door elkaar geschud worden. Wat een spetterende finale van een heerlijke middag!
Volgende workshop: 15 april 2023
Het Magnificat van Boerema maakt nieuwsgierig naar zijn Nunc Dimittis, dat in de workshop van 15 april op het programma staat. Dan zingen we ook: Leaf from leaf Christ knows (Judith Weir), A Prayer of St Columba (Cecilia McDowell), The Wise Men and the Star (Oliver Tarney) en een compositie van een andere ex-King’s Singer, Philip Lawson: If Music Be the Food of Love. Komt allen, het is echt genieten!
Delft steunt Oekraïne
Op zondag 26 februari van 13 tot 14 uur vindt een manifestatie plaats van “Delft steunt Oekraïne” op de Markt in Delft. Het verzoek is het Oekraiense volkslied mee te zingen aan het begin en aan het eind van die manifestatie.
Klik hieronder op de afbeelding om een pdf te downloaden met de fonetische tekst:
Bob Chilcott laat het hart zingen
Verslag Singing Day met Bob Chilcott, Koorschool Delft, 5 november 2022
Door Ineke Temming
“Great singing!” Bob Chilcott lacht van oor tot oor en zijn dirigeerbewegingen worden steeds enthousiaster. Als ik om mij heen kijk, zie ik alleen maar opgetogen, geconcentreerde gezichten. De prachtige melodieën en harmonieën die wij met z’n allen voortbrengen, doen de mooie akoestiek van de Oud-Katholieke schuilkerk in Delft eer aan. Er is volop ‘flow’!
Zo’n zestig vrouwen en (welgeteld) vijf mannen hebben zich aangemeld voor de Singing Day met de hedendaagse Engelse componist Bob Chilcott. In de aankondiging (Vocaal, nr.3, sept/okt 2022) stond zo’n wervende tekst dat ik mij onmiddellijk inschreef bij de organiserende Koorschool Delft. Chilcott zou koormuziek schrijven ‘die een zanger uitdaagt om te schitteren, maar geen zangtechnische eisen stelt die alleen voor professionele zangers haalbaar zijn’. En het zou een ‘feest zijn om onder zijn inspirerende leiding te zingen’. Ik realiseerde mij hoe bijzonder het is om kersvers repertoire te zingen, notabene gedirigeerd door de componist zelf! Hoe vaak maak je dat mee?
Door merg en been
Van de lovende tekst bleek geen woord gelogen. Wel was het voor mij even schrikken dat we de bladmuziek van tevoren niet toegestuurd kregen. Zonder voorbereiding direct van blad zingen ben ik niet gewend. Bob zou ter plekke bepalen wat hij geschikt repertoire vond voor de groep die hij op dat moment voor zich had. Bij aanvang kregen we een bundel met acht van zijn composities, vier wereldlijke liederen en vier kerstliederen. Daarvan hebben we er in totaal zes gezongen, drie uit elke categorie. Gelukkig zaten er veel geoefende zangers in het gezelschap, zodat ik, na even luisteren, de noten al snel onder de knie kreeg. Waar ik eerst tegenop zag, werd juist een leuke uitdaging. Chilcott schrijft pakkende melodieën en het is een ware vreugde om die gaandeweg te ‘veroveren’. En wat een voldoening geeft het om bij te dragen aan zijn soms door merg en been gaande akkoorden! Aan alles is te merken dat hij zelf zanger is (hij was twaalf jaar tenor in het wereldberoemde ensemble The King’s Singers) en zich grondig heeft verdiept in de behoeften en capaciteiten van amateurkoren.
Yeah!
’s Ochtends stond het wereldlijke repertoire op het programma. Na de opwarming, met vooral messas di voce op verschillende klinkers, begonnen we met ‘The Invention of Printing’, een jazzy stuk met een syncopisch ritme dat wel enige oefening vereiste. Dichter Charles Bennett (geb. 1954), met wie Chilcott (geb. 1955) veel samenwerkt, gebruikte voor de lyrics een zogenaamde ‘pangram’ of holo-alfabetische zin, een zin waarin alle letters van het alfabet voorkomen: ‘The quick brown fox jumps over the lazy dog’. Om aan het ritme te wennen liet Bob ons eerst een klapoefening doen. Daarna verdeelde hij ons in twee groepen; we moesten tegen elkaar in klappen en op verschillende momenten ‘yeah!’ roepen. Er ontstond een meeslepende, ingewikkelde ritmische structuur die ons (uiteindelijk) goed af ging, waarna het ritme van de compositie zelf niet zo moeilijk meer bleek. Een verrassing was dat er halverwege het stuk ook nog 2 ‘upper voices’ syncopisch door de SATB-stemmen heenliepen, zodat het een 6-stemmig stuk werd. De stemming zat er na dit lied goed in!
Ontroering
Toen volgde het lyrische ‘Leaf’ (ook op een tekst van Bennett). Dit lied maakt deel uit van Chilcotts cyclus ‘Lightwaves’, die allerlei vormen van licht tot thema heeft. In ‘Leaf’ gaat het om fotosynthese: door het zonlicht dat op het blad valt groeit de boom. Mensen zouden wijzer zijn als ze zouden beseffen dat ook zij alleen maar regen en zon nodig hebben: oftewel ‘illumination’ die wordt omgezet in ‘enlightenment’ (‘verlichting’ in twee betekenissen). Een contemplatieve tekst op een kalme, expressieve melodie, begeleid door bescheiden, maar indringende pianoklanken (ook pianiste Lauretta Bloomer was in vorm!) en met een opwindende climax op ‘enlightenment’.
Het volgende lied dat we zongen, ‘Resolution’, is pas vorig jaar geschreven. Het is één van de vier ‘Songs My Heart has Taught Me’. In deze liederen verwerkte Chilcott de emotionele inzichten die zijn muzikale leven hem gebracht heeft. Hij nodigde de jonge Amerikaanse dichteres Delphine Chalmers uit de lyrics te schrijven. Bob vertelde dat hij vanwege de aangrijpende, beeldende tekst van Chalmers de muziek zo eenvoudig mogelijk had gehouden. Maar wat een emotionele lading kan een simpele melodie hebben. Toen we dit lied later, ter afsluiting van de dag, nogmaals zongen, kon ik van ontroering niet meer verder zingen. Iedereen zong met zijn hart.
Feest
De middag was gewijd aan kerstliederen, oftewel carols, een in Engeland springlevend genre. Ieder jaar geven de grote kerkkoren (zoals King’s College Choir) opdracht aan hedendaagse componisten om nieuwe carols te schrijven. Ook Chilcott heeft vele traditionele kerstliederen gearrangeerd en originele gecomponeerd. We zongen eerst zijn hymne ‘Lo! How a Rose e’er blooming’ en het serene wiegeliedje ‘A spotless Rose’; beide carols zijn gezet op de tekst van het 16e eeuws Duitse kerstlied ‘Es ist ein Ros entsprungen’. De hymne komt uit Chilcotts ‘Christmas Oratory’(2020, Nederlandse première in 2021 bij Koorschool Delft). Het laatste couplet (op een recentere tekst) moduleert naar een stralend C-majeur, om de komst van de verlosser te vieren. ‘A Spotless Rose’ daarentegen heeft een melancholieke sfeer, passend bij de donkere adventstijd. Je denkt daarbij meer aan de koude winternacht waarin Maria haar kind ter wereld moest brengen. De oorspronkelijke melodie van ‘Es ist ein Ros’ gaat in contrapunt door de compositie heen. Beide carols waren een feest om te zingen.
Rillingen
Maar toen kwam het hoogtepunt van de dag: ‘The Pear Tree Carol’ (lyrics: Charles Bennet), een kerstlied voor dubbelkoor. Bob splitste ons in twee ongeveer even grote koren (wat de spoeling aan mannen aan beide kanten nog dunner maakte, maar ze hielden stand!), die tegenover elkaar plaats moesten nemen. En zo zongen we, alsof het niets was, zomaar een achtstemmige compositie die klonk als een klok! De rillingen liepen mij over de rug, zowel veroorzaakt door de positieve boodschap (gesymboliseerd door de witte perenbloesem) als door Chilcotts glorieuze jubeltonen (op ‘Alleluia!’, ‘Res miranda!’, ‘Gaudeamus!’).
Heck of a singing day
Aan het eind van de dag had ik niet alleen heerlijk gezongen, maar ook veel geleerd. Ik had mijn ‘sight reading skills’ opgepoetst en ook het een en ander opgestoken over ‘isoritme’, over zingen met en zonder ‘glottal stop’, over de juiste Engelse uitspraak van stemhebbende en stemloze medeklinkers en van diftongen. Verder lardeerde Bob de dag met leuke anekdotes uit zijn kleurrijke bestaan als dirigent van professionele en amateurkoren over de gehele wereld en gaf hij inkijkjes in zijn keuzes en inspiratiebronnen als componist. Kortom: it was a heck of a singing day!
Petra Weijers van Koorschool Delft vertelde tot slot dat we volgend jaar met nog meer hedendaagse muziek kennis kunnen maken. David Hurley (ex-King’s Singer en vaste gastdocent van Koorschool Delft) zal twee workshops geven waarin werk aan de orde komt van de gerenommeerde Engelse componisten Cecilia McDowall, Oliver Tarney, Judith Weir en ex-King’s Singer Philip Lawson. Ook op het programma staan de Estse componist Pärt Uusberg en de Rotterdamse componist en organist Hayo Boerema. Een aanrader! Alle details zijn te vinden op www.koorschooldelft.nl.
Pärt & Delft, een gouden combinatie
In het weekend van 20-22 mei was de historische binnenstad van Delft het podium voor de muziek van de Estlandse componist Arvo Pärt. Het Pärtpetuum (georganiseerd door Kamerkoor Delft Blue en Koorschool Delft) bestond uit zangworkshops, een lezing, films, yoga- en danssessies, 2 x een unieke avondwandeling en een afsluitend concert in de Maria van Jessekerk. Ik liep mee met de avondwandeling en bezocht het concert. Hieronder een impressie van mijn ervaringen.
Pärt & Delft bleek een gelukkige combinatie, vooral door de verscheidenheid aan gebruikte locaties tijdens de ‘theatrale avondwandeling’. De verschillende facetten van Pärts muziek kwamen zo goed tot uitdrukking. Sommige mensen hebben diepreligieuze gevoelens bij zijn stukken, terwijl anderen helemaal ‘Zen’ worden van zijn serene ‘tintinnabuli’-klanken. Weer anderen zijn gefascineerd door de soms schurende dissonanten, die zijn innerlijke strijd weerspiegelen.
Geblinddoekt
Tijdens de avondwandeling Op de tast kwamen al deze aspecten aan bod. Zo klonk ‘Da Pacem’, een gebed voor vrede, in de intieme sfeer van de Oud-Katholieke kerk op het Bagijnhof (een prachtig optreden van Het Nieuw Kamerkoor Delft). Het hallucinerende ‘Fratres’ ondergingen de bezoekers rond zonsondergang in het Hofje van Pauw, waar de dansers van Sanne van der Put in felgekleurde jurken rusteloos heen en weer bewogen door het groen. Een vondst was het om mensen geblinddoekt, dus zélf op de tast, de Sigarenfabriek te laten betreden. De oren werden daardoor gescherpt. In wat een eindeloze lange gang leek, klonk eerst het geluid van een doodgewone ventilator. Direct daarop hoorde je in de verte hele ijle, hypnotiserende klanken, die steeds luider werden. Toen de blindddoek af mocht, bleken dit de ‘zingende glazen’ van Rogier Kappers te zijn.
Zoekend en onzeker
Alles ‘klopte’. Het gevoel van ontheemding dat het lied ‘My heart’s in the Highlands’ opwekte (zang: Ton Severijnen en Christin Deller), paste perfect bij de leegte en duisternis in de zaal waarin het werd uitgevoerd. De paarse rododendrons in de Doelenplein Garden vormden een welkome natuurlijke achtergrond voor het intense optreden van verhalenvertelster Annet Breure en Blaasensemble Kwintvlaag. Breure’s (knap geschreven en uitgevoerde) monoloog, die o.a. de creatieve crisis van Pärt tot onderwerp had, werd afgewisseld door delen van het heftige en enerverende ‘Quintettine’ (geschreven in het 12-tonig stelsel).
Dansers Kim Doeleman en Mayke van Veldhuizen bestegen, op de introspectieve klanken van ‘Für Alina’, zoekend en onzeker de trap naast de tribune in OPEN. Om vervolgens onder de trapleuning door te kruipen en op Pärts ‘Summa’ vol energie de nieuw ontdekte ruimte te exploreren.
Carillon
Leuk was ook dat sommige stukken van Pärt vaker langskwamen. In het Microtheater klonk het ‘Summa’ van het mooie Blaasensemble Oktopus (een arrangement van Henny Bailly) weer heel anders dan de versie van het English Chamber Orchestra, die Doeleman en Van Veldhuizen gebruikten. Op ‘Fratres’ werd niet alleen gedanst in het Hofje van Pauw (in de versie van het Kronos Quartet), maar ook speelde beiaardier Marianne Marras dit stuk bij aanvang van de avondwandeling op het (helaas niet overal te horen) carillon van de Nieuwe Kerk. Ook Rogier Kappers speelde het op zijn zingende glazen. Pärt, die zijn muziek meermaals voor diverse toepassingen en uitvoerenden heeft aangepast, zou dit toegejuicht hebben.
Kinderkoor
Verrassend was het optreden van de Kinderkoorschool Delft, onder leiding van Petra Weijers, in de binnentuin van het Prinsenhof. Met heldere stemmen zongen de kinderen (in de leeftijd van 8 tot 12 jaar) acht van Pärts ‘Lieder aus der Kindheit’, uit het hoofd, in het Duits (vier liedjes per ronde). Een prestatie waar menig volwassen koorlid moeite mee zou hebben. Toevallig zijn deze liederen nog niet zo lang geleden door de onlangs overleden Jan Rot hertaald (in opdracht van de Ulftse Nachtegalen).
Verdwaald
Wat de wandeling met name tot een belevenis maakte, was dat alle optredens in het teken stonden van het centrale thema ‘op de tast’, de zoekende persoonlijkheid. Dat creëerde een spanningsboog, die je bij een serie onsamenhangende optredens niet gevoeld zou hebben. Regisseur Theo Soontiëns liet zelfs de kinderen een duit in het zakje doen over het (ogenschijnlijk volwassen) thema. ‘Ik weet zeker dat ik nog nóóit ben verdwaald’, klonk het jeugdig overmoedig uit hun monden, maar één meisje voegde daar aarzelend aan toe: ‘toch?’
Concentratie
In het goed bezochte slotconcert in de Maria van Jessekerk lieten de deelnemers van een zangworkshop horen wat ze in één dag oefenen met dirigent/ex-King Singer David Hurley hadden geleerd. Vooral hun ‘Veni Creator’ en ‘Littlemore Tractatus’, met Petra Veenswijk op het magistrale Maarschalkerweerdorgel, klonken indrukwekkend. Krashna Musica’s Tijmen de Ridder (piano) en Annemarijne Verschuijl (cello) speelden met uiterste concentratie het beroemde ‘Spiegel im Spiegel’, een typisch voorbeeld van Pärts ‘tintinnabulaire’ stijl.
Devote stilte
Daarna volgde een uitgebalanceerd programma van het organiserende koor, Delft Blue, onder leiding van dirigent Peter van der Leeuw. De selectie van liederen was verrassend en pakte heel goed uit. Geopend werd met Gregoriaanse gezangen en 15-16e eeuwse componisten uit de Franco-Vlaamse school, door wie Pärt zich heeft laten beïnvloeden. Van zowel Ockeghem als Des Prez werden prachtige treurzangen gezongen. Vier stukken van Pärt vormden de hoofdmoot van het programma, waarvan het bezwerende ‘The Deer’s Cry’ in mijn ogen het hoogtepunt was. Vier liederen van moderne spirituele componisten die door Pärt beïnvloed werden, sloten het concert af. Vooral ‘As one who has slept’ van John Tavener, dat steeds moduleerde naar een hogere grondtoon om de verrijzenis uit te drukken, was adembenemend. Het publiek reageerde, afhankelijk van de sfeer van het lied, nu eens met een diepe, devote stilte, dan weer met spontaan applaus. De aansluitende borrel, aangeboden door de ambassadeur van Estland, vormde de gezellige afsluiting van een zeer geslaagd Pärtpetuum.
Volgend jaar
Tijdens het Amsterdamse Pärt-festival in maart traden wereldberoemde professionele koren en muzikanten op, in Delft waren het voornamelijk ‘liefhebbers’ die, geleid en ondersteund door professionele dirigenten en een ervaren regisseur, tot topprestaties kwamen. Delft kan trots zijn op zijn amateurs!
Wat mij betreft maken we van dit klassieke muziekfestival (en met name van de geregisseerde thematische avondwandeling) een jaarlijks terugkerend fenomeen. Er is heel veel animo voor, gezien de enorme lijst aan medewerkers die vrijwillig hebben meegeholpen en de grote belangstelling onder het Delftse publiek. Gelukkig hebben ook de sponsors zich van hun goede zijde laten zien, al kan het altijd méér! Zo was er, heb ik begrepen, toch te weinig budget voor promotie. Dat is jammer, want misschien zouden anders meer Delftenaren (en niet-Delftenaren) zijn bereikt.
Een paar suggesties: in 2023 is het 150 jaar geleden dat Rachmaninoff werd geboren. En onze eigen Simeon ten Holt is dan 100 jaar geleden geboren. Of doen we het Beethoven-jaar nog eens dunnetjes over? Want daar is door de pandemie niet veel van terechtgekomen. Wordt dus, hopelijk, vervolgd!
Geschreven door Ineke Temming.
Ineke: hartelijk dank voor dit mooie verslag!
Gratis Open lessen Koorklassen
OPEN LESSEN KOORKLASSEN
De open lessen staan weer voor de deur. Kinderen van 4 t/m 18 jaar zijn van harte welkom om een keertje mee te zingen in één van de koorklassen die passen bij hun leeftijd. In de koorklassen leren kinderen mooie, leuke, grappige en ontroerende liederen zingen. Ze leren hun stem goed gebruiken en leren ook noten lezen. De lessen worden besloten met de leukste zangspelletjes. Kinderen die al verder gevorderd zijn en noten kunnen lezen, mogen komen kijken bij het Delfts Kinderkoor.
Op maandag 27 juni zijn de open lessen:
– Primeklas, 15:45-16:30 uur, voor kinderen in groep 1 en 2
– Kwintklas, 17:00-18:00 uur, voor kinderen in groep 5 t/m 8
– Octaafklas, 18:10-19:10 uur, voor kinderen vanaf de brugklas
Op dinsdag 28 juni zijn de open lessen:
– Secundeklas, 16:00-16:45 uur, voor kinderen in groep 3
– Tertskas, 17:00-18:00 uur, voor kinderen in groep 4
Voor kinderen die al wat verder gevorderd zijn en al van blad kunnen zingen, is de open les van het Delfts Kinderkoor, op donderdag 30 juni, van 17:15 tot 18:15 uur. Je hoeft je niet van tevoren op te geven.
In de Vocaal te lezen: Falsetkoor opgericht door David Hurley
David Hurley, meer dan 25 jaar countertenor in het beroemde ensemble The King’s Singers nam samen met Koorschool Delft het initiatief om een zogenaamd Falsetkoor op te richten. Ergens in zijn volle agenda kreeg Herman Schimmel van Vocaal de gelegenheid om hem via een wankele Zoom-verbinding naar zijn motivatie te vragen waarom hij dit in Nederland wil doen.
Kennismaking met Tim van der Velden
Mijn naam is Tim van der Velden en ik ben ontzettend blij dat ik vanaf het komende seizoen les mag gaan geven in solfège en muziektheorie bij Koorschool Delft.
Ik ben mijn muzikale reis begonnen met het leren spelen van de gitaar, toen ik ongeveer 11 jaar oud was. Toen ik begon met gitaarspelen heb ik in het begin ontzettend veel op gehoor geleerd. Mijn prima vista (van blad) lezen was nog niet zo goed, dus besloot ik veelal op gehoor liedjes uit te zoeken. Dit was natuurlijk ontzettend goed voor mijn gehoortraining, maar minder goed voor mijn prima vista lezen. Toen ik serieuzer met muziek verder wilde gaan, besloot ik na mijn middelbareschooltijd de opleiding onderwijsassistent muziek te volgen. Daar heb ik o.a. les in koordirectie, ensemble directie, muziektheorie en solfège gehad. Toen ik die opleiding had afgerond, ben ik jazz gitaar gaan studeren aan het conservatorium in Zwolle. Ik reisde elke dag vanaf mijn geboorteplaats naar Zwolle, dat was zo ongeveer 4 uur per dag. Ik ‘zat’ natuurlijk niet stil in de trein en kon die reisuren prima besteden aan het oefenen van solfège. Na een jaar in Zwolle ging ik naar het conservatorium in Groningen, iets dichterbij huis.
Tijdens mijn conservatoriumperiode heb ik niet alleen veel gestudeerd en gespeeld, maar heb ik ook veel lesgegeven. Ik gaf gitaarles, maar ook les in ensemblespel, solfège en muziektheorie. Afgelopen jaar ben ik aan het Prins Claus Conservatorium afgestudeerd en afgelopen zomer ben ik verhuisd naar het prachtige Rotterdam. Dit jaar begin ik aan de pre-master Cultural Economics & Entrepreneurship aan de Erasmus Universiteit Rotterdam én mag ik solfège en muziektheorie gaan geven bij Koorschool Delft. Ik kijk ontzettend uit naar het komende jaar vol uitdagingen en avonturen, maar vooral, muziek!
Nieuwe ontwikkeling voor online samenzang: ChoirBox
Koor&Stem en onderzoekscentrum Imec (beide uit Vlaanderen) werken aan ChoirBox, hardware die online samenzang mogelijk maakt zonder dat het een kakafonie wordt.
Samen zingen via vergadersoftware als Zoom of Teams is lastig. De vertraging in deze software maakt het onmogelijk om samenzang echt goed te laten klinken. Ook oplossingen als Jamulus, software die speciaal is ontwikkeld om samen muziek te maken, leveren de nodige hobbels op.
Koor&Stem en Imec willen met ChoirBox in combinatie met een snelle 5G-verbinding de vertraging bijna onmerkbaar maken, zodat koorzangers in real time en op verschillende locaties samen online kunnen zingen. De ChoirBox moet een gebruiksvriendelijk, betaalbaar stukje hardware worden met een goede microfoon en/of audio-input, een minicomputer, een goede geluidskaart, een 5G-modem en andere netwerkopties.
Goede oplossingen
Koorschool Delft volgt de ontwikkelingen op de voet. Want ook al hopen we dat we binnenkort weer live in koorverband kunnen zingen, we weten nog niet wanneer dat precies weer mag. En als het mag, dan misschien met minder mensen dan we gewend zijn. Online samen zingen kan dan een goede oplossing zijn. En wie weet, misschien kunnen we dan zelfs een keer over de grenzen kijken en een internationaal koor vormen!
Proeflessen
Vanaf 17 mei 2021 tot aan de zomervakantie bieden we de mogelijkheid voor nieuwe kinderen om twee proeflessen mee te zingen. Daarna kunnen ze zich inschrijven voor het nieuwe schooljaar. Per repetitie is maar beperkt plaats voor nieuwe kinderen, daarom moet er vooraf een afspraak worden gemaakt. Stuur een berichtje naar info@koorschooldelft.nl.
Alle nieuwsbrieven